Sevgili oğlum Çağatay 27.09.2011 yılında Edirne de dünyaya
geldi. 3- 4 gün sonra dünyaya gelmesi beklenirken , bir anda suyum patladı,
ağrılarım sıklaştı, hemen doktorumuzu arayıp hastaneye gittik. Gece saat 22. de
sezaryen ile doğuma aldılar. Eşim Çağatay’ın babası İsmail ‘de hem baba
hem çocuk doktoru olarak doğuma girdi. Fakat bebek bayağı aşağı inmiş
sanıyorum, doktor çok zorlanarak onu almış. Doğduğunda yüzünün bir tarafı
mosmordu. Hayatımda öyle siyahlık görmemiştim. Başı şişti, ilk anda meme emdi
daha sonra güçsüzleşti ve emmez oldu. Doğduğundan birkaç gün sonra doktor
arkadaşlarımıza oğlumuzu gösterme ihtiyacı duyduk. O anda hiç kimse onun doğum
sıkışmasından beyninin % 70 inin hasar gördüğünü anlamadı ve bizim hayatımızın
en büyük acısı, serüveni, yolculuğu, şifa arayışı aslında bizim için başlamış
oldu.
Oğlumuzun babası çocuk doktoru yani klasik tıp uygulayıcısı
, annesi bütünleyici tıp yöntemleri
üzerine çalışan bir danışmandı. Bu nasıl zor bir durumdu ki bu güne kadar
anlattıklarımızı, öğrettiklerimizi şimdi biz yaşıyorduk. Başkaları bizden bir
şeyler öğrenmeye motive olmaya gelirken şimdi biz ne yapacaktık????
Eşim ve ben gece gündüz araştırmalar yaptık. Hem klasik tıp
alanında hem bütünleyici tıp alanında…
Bildiğimiz tüm yöntemleri denedik. Tüm doktorlara gittik.
Dünyanın her tarafındaki bu konu üzerine önemli doktorlarla görüştük, oğlumuzu
götürdük, yazıştık. Şanslıydık her yerden bir şekilde cevap aldık ama geneli
umutsuzdu. Kimisi çok acıklı, acımasız konuştu. Bazıları Allahtan ümit kesilmez
dedi. Önce mikrosefali dediler, daha sonra SP olduğunu söylediler.
Biz ısrarla kimseye inanmadık. Şifa varsa, hastalık
bilinmeyen boyutlarımızda seçimse bu seçimi biz Yaradan'ın izniyle mutlaka
farklı boyutlara taşımalıyız dedik. Bize göre o, muhteşem bir sevginin
çocuğuydu ve sevgi bir tür şifaydı..
Oğlumuz ellerini hiç, bedenini çok kısıtlı, gözlerini de hiç
kullanamıyordu..
Çağatay'dan önce sanıyorduk ki işlerimiz ile ilgili güzel
bilgimiz deneyimimiz var. Oysa biz hiçbir şey bilmiyormuşuz.
Onlarca yeni metot
öğrendik , dersler aldık, yeni uzun eğitimlere başladık.
Öğrenip, öğrenip oğlumuza uyguladık. Duyduğumuz her şeyi
değerlendirdik, gittik kafamıza uyanları yaptık, bir çoğunu önce kendimize
uyguladık.
Oğlumuz elimizdeki MR ve tomografi haritasının aksine çok
değişik gelişim sergiledi. Ama hala elleriyle bir şey yapmıyor ellerini kasıyor
ve gözleri görmüyordu, boynu sürekli dik durmuyordu.
Bundan 8 ay önce bir danışanım tarafından tesadüfen gelen
bir mesajın ardına düştük. Brezilyada son 2000 yılın en büyük şifacısı olarak
adlandırılan Joao DEUS varmış. 2 milyon kişiyi iyileştirmiş. Düştük onun peşine
ve belki de yaptıklarımızın en sonuncusuydu, her şeyi denerken anne baba olarak
Yaratıcıya sonsuz teslimiyeti başaramamıştık. En son çare olarak orayı gördük
kendi içimizde..
19 Temmuz da İsviçre’de çalışmasına katıldık 10000 kişi
vardı aynı anda. Yaradan mucizevi şekilde yardım etti ve çalışmada oğlumuz
seçildi. Biz hiçbir şey söyleyemeden, Joao gözlerine psişik ameliyat yaptım dedi.
O gün bizim doğum günümüzdü sanki, en azından artık onun
şifa sürecine teslim olmuştuk.
Çalışma yapılalı 8 gün oldu. Şimdi ellerimizi oğlumuzun
gözünün yakınına götürdüğümüzde oğlumuz ellerimizi görüyor, hareketleri çok
canlı, ismini söylediğimizde sesin geldiği tarafa bakıyor.
Biz tamamen iyileşeceğine sonuna kadar inançlıyız.
Bu çok yorucu ve zorlu dönemi ; İnsanların , bu tür acılar
yaşayanların yoluna ışık tutması için, umut olması için, paylaşmaya, değişik
şifa yollarını görünür kılmaya, naçizane elimizden geldiğince anlatmaya ailece
gönüllüyüz .
SEVGİ VE IŞIKLA……
UZUN AİLESİ
İletişim:Telefon: +90 284 225 34 22
Fax: +90 284 225 34 22
Adres: Şükrüpaşa mah. Arda cad. Karabıçak Rezidance F Blok Kat 1 Edirne
Ayşe Arman ın röportajından sonra sizi gördüm..merak ettim.. Sevgi sabır sizinle olsun.. Ailecek yüzünüz hep gülsün..sevgilerimle,
YanıtlaSilhttp://loveandsmile.wordpress.com/
Sevgili Uzun ailesi,
YanıtlaSilSizleri Gülben Ergen'in programında izledim. Özellikle Deniz Hanım'ın konuşmalarını, tavrını, gülümseyişini, mütevaziliğini, Allah'a olan inancını, eşine olan sevgisini hayranlıkla izledim. İsmail Bey'in de içtenlikle, bir hastasına çocuğu için söylediği sözün yanlışlığını kabullenmesine büyük saygı duygum. Kısacası karşımda Allah'ımızın olmamızı istediği gelişmiş ruhların örneklerini görmek bana büyük ilham verdi.
Biliyorum bu duruma kolay gelmediniz, tüm yazdıklarınızı bir çırpıda okudum. Bende benzer yolların başındayım, kendime göre tekamüller yaşıyorum ama daha da büyüklerini görüyor, biliyorum, yine de bu yolda kolaylıkla yürümeyi diliyorum.
Benimde Allah'a en büyük duam onun yolunda yetiştirebileceğim, insanlara ışık olacak çocuklarımın olması. Bir yandan da en büyük korkum ailemde de olan otistik ve bipolar hastalığını taşıyan çocuklarımın olması. Ama sizlerin hikayesini okurken bir kez daha anladım ki bundan korkmamın anlamı yok. Eğer Allah'ım gelişimim için bu yolu seçerse bunu da sevgi ile kabul etmeliyim. Duanın gücüne bende çok inanıyorum. Sevgili, ay yüzlü, ışık çocuk Çağatay ve sizin için her zaman dua edeceğim. Sizlerle irtibatta olmayı da çok isterim. Kim bilir bir yerlerde karşılaşırız.
Sevgiler. sinem.collu@hotmail.com
Merhaba Sevgili Uzun Ailesi,
YanıtlaSilbende sizi televizyon izledim, ve cok merak ettim ancak belirtiginiz gibi daha genis kapsamali olmasada internette kücük bir arastirma yaptim sizin gibi bir cok Blog acan Sayfalarla karsilastim Rabbim Beni Affetsin ama okudugum tüm yazilarda ne yazikki kimse onun icin iyi konusmuyordu allahim korusun sizin televizyonda belittiginiz gibi hic karsilik almadi demistiniz ama benim okudugum sayflalarda ise netlesemiyen paralar kesiliyormus insanlarin hesaplarindan Tabiki Organisation Sirketlerin Masraflarini belirtmiyorum ve sonradan maalesef tüm o yanina giden hastalar yasamlarini yitirmisler o kadar Allaha inancinizi sevginizi o güzel yüzünüz ifade ettiginizki samimi ve tatli bir kadinsiniz ki yüzünüzden o tebessüm ve sevgi hic eksilmesin bilmiyorum eger dediginiz gibi gercekse minik Cagatay adina cok sevindim ama ne yazikki süphe girdi kalbime sizi dinledikten sonra bir umut dogdu icime cünkü benimde iki hasta insan var ailemde ve bir nevzede olsa yardimim dokunur umuduyla sizi dinledim etkilendim ama bugun okuduklarim karsisinda kala kaldim Aileniz ve Oglunuz icin en iyisi olsun dileklerimle lütfen kendinize dikkat edin
Sevgilerimle